Metoda NDT-Bobath znana na całym świecie i w Polsce, zapoczątkowana  była w latach 40-stych XX wieku przez małżeństwo Bertę (fizjoterapeutkę) i Karela (neurologa) Bobathów. Metoda rozwija się i modyfikuje wraz z nowymi osiągnięciami wiedzy medycznej. Ze względu na swoją prostotę i funkcjonalność metoda NDT-Bobath jest szczególnie polecana i przydatna w leczeniu wcześniaków, niemowląt i małych dzieci, ponieważ może być włączone w ich biologiczny rytm dnia. Prawidłowo wykonywane zabiegi pielęgnacyjne, karmienie, noszenie dziecka, czy zabawa z nim są naturalnym sposobem utrwalenia prawidłowych wzorców ruchowych wspomaganych przez fizjoterapeutę.

Główne założenia metody:

  • Normalizacja napięcia mięśniowego poprzez obniżanie napięcia wzmożonego i podwyższanie obniżonego, co jest możliwe dzięki zastosowaniu odpowiednichSONY DSC technik i postępowania już od pierwszych dni życia,
  • Hamowanie nieprawidłowych odruchów
  • Wyzwalanie ruchów w formie najbardziej jak to jest tylko możliwe zbliżonej do prawidłowych, które są celowe i funkcjonalne, pozwalające osiągnąć jak największą samodzielność.

W metodzie NDT-Bobath, która jest metodą neurorozwojową dużą uwagę poświęca się na jakoś ruchu oraz na indywidualne cechy każdego dziecka. W diagnozie neurorozwojowej oceniamy rozwój niemowlęcia podczas aktywności spontanicznej i podczas zmian położenia ciała w przestrzeni. Podczas terapii stosujemy specjalne technik i wspomagania wpływając na napięcie mięśniowe, ruch dziecka oraz utrzymanie postawy ciała. W tej metodzie ważną role odgrywają ręce fizjoterapeuty, które dostarczają bodźców sensomotorycznych bardzo potrzebnych do tworzenia się schematu ciała.

Metodę NDT-Bobath stosuje się u dzieci i niemowląt z:

  • mózgowym porażeniem dziecięcym, przy urazach i uszkodzeniach w ośrodkowym układzie nerwowym
  • przepukliną oponowo-rdzeniową,
  • wadami genetycznymi, metabolicznymi, w wyniku których dochodzi do opóźnienia rozwoju motorycznego w zakresie motoryki dużej (obracanie się, pełzanie, czworakowanie, siadanie, chodzenie) jak i małej (w obrębie wzroku, ręki i jamy ustnej)
  • uszkodzenia obwodowe układu nerwowego (np. porodowe uszkodzenia splotów barkowych)
  • dystrofią mięśniową,
  • zaburzeniami napięcia mięśniowego,
  • asymetrią ciała i kręczem szyi,
  • wadami postawy (skoliozy).